Ο χρόνος ασταμάτητα κυλάει
κι ο φτωχός κουράζεται, πονάει
στη δουλειά το πρωί πάντα πάει
και το βράδυ τον κόπο του μετράει.
Η σοδειά ευτυχώς αρκετή, δεν πεινάει.
Ο χρόνος πάντα ταξιδεύει
κι ο φτωχός αδιάκοπα δουλεύει.
Με τις μηχανές και τη φύση παλεύει
όσα κερδίζει τόσα ξοδεύει
γιατί σπάνια κάτι περισσεύει.
Η ζωή του τελειώνει, το κορμί του χαλάει,
ως το βράδυ που ο φτωχός, αγαπάει.
Με φίλους κουβεντιάζει και γελάει
για μέρες πιο ξεκούραστες μιλάει
και τότε ο χρόνος ... μόνο τότε σταματάει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου