ΤΑΞΙΔΙ ΧΙ

΄΄Πρέπει να απορρίψουμε προκειλημμένες απόψεις
\για το πως θα έπρεπε να είναι κάτι
και να επιμένουμε στο να παρατηρούμε
αυτό που είναι στην πραγματικότητα.΄΄
σερ Τζων Χέρσελ

Ο Ήλιος γύριζε σιγά-σιγά κι άρχισε να ελευθερώνει τα χρώματα μιας εικόνας πάνω απ’ τον κόσμο.
Ήταν μια όμορφη εικόνα που παρίστανε ένα ουράνιο τόξο, ολοστρόγγυλο σα ρό-δα που στριφογύριζε με ταχύτητα, μ’ ένα λάστιχο σκούρο πράσινο, κόκκινη ζάντα και κίτρινες με μπλε ακτίνες που όλες μαζί συνέκλιναν σ’ ένα πορτοκαλί αφαλό. Η πανδαισία των χρωμάτων, σ΄ αυτό το ουράνιο γαϊτανάκι, ερέθιζαν την φαντασία του Ζωτρα κι έκαναν να ξεπηδήσουν μέσα του χιλιάδες εικόνες που χόρευαν στο κεφάλι του σαν τα φώτα ενός τρελού καλειδοσκοπίου.
Το ταξίδι ήταν άνετο, ο καιρός καλός, ο δρόμος ευθύς και χωρίς ιδιαίτερα πολλές λακκούβες και ο χρόνος που διέθεταν για κουβέντα άφθονος όπως το κρασί στις γιορτές, το νερό στη θάλασσα και τα χρώματα στο ουράνιο τόξο.
Αυτός ήταν και ο βασικότερος λόγος που η Σκιά θεώρησε πάλι τον εαυτό της υποχρεωμένο να μας δώσει κάποιες πληροφορίες, φυσικά, για τι άλλο; Για τα χρώματα.
Άρχισε λοιπόν την διήγηση της κάπως έτσι:
΄΄Όταν εμφανίστηκαν τα χρώματα για πρώτη φορά έκαναν
μεγάλη εντύπωση στους ανθρώπους. Έτσι με το πέρασμα του χρόνου άρχισαν να προσδίδουν στο κάθε χρώμα διάφορες ιδιότητες.
Το Κίτρινο συμβολίζει τον Βορρά, την φωτιά αλλά και τον αέρα, την θαλπωρή, την παντοτινότητα, την εξυπνάδα, την φρονιμάδα, την πίστη, την αναμονή αλλά και το μίσος και την προδοσία. Είναι το χρώμα του Απόλλωνα.
Το Κόκκινο συμβολίζει τον Νότο, την φωτιά, τον έρωτα, το πάθος, τη δύναμη, την εξουσία, το κρασί, την δικαιοσύνη, αλλά και τον πόλεμο, την επανάσταση και την απαγόρευση. Είναι το χρώμα του Άρη.
Το Μοβ συμβολίζει την ισορροπία, το μυστήριο, τα μυστικά, αλλά και τη θλίψη.
Το Πράσινο συμβολίζει το νερό, την ευλογία, την τύχη, τη ζωή, την ελπίδα, την νεότητα, την αναγέννηση, αλλά και το σάπιο και την αποσύνθεση. Είναι το χρώ-μα της Αφροδίτης.
Το Μπλε συμβολίζει τη Δύση, τον ουρανό, την αλήθεια, την ευδαιμονία, την θεϊ-κή ή την Βασιλική καταγωγή, αλλά και το κρύο και το ψέμα. Είναι το χρώμα του Δια.
Το Καφέ συμβολίζει τη γη, το φθινόπωρο, αλλά και τη λύπη και τη φτώχια.
Το Γκρι συμβολίζει τη μετριότητα, την ανεπάρκεια και την αφάνεια.
Το Άσπρο συμβολίζει την Ανατολή, τον αέρα, την αυγή, τη χαρά, τα πλούτη, την καθαριότητα, την αγνότητα, το δίκαιο, το καλό αλλά και την απόλυτη σιωπή και την ανυπαρξία. Είναι το χρώμα της Άρτεμης.
Τέλος το Μαύρο συμβολίζει τη γη, το άγνωστο, το βαρύ, το κενό, αλλά και την τεμπελιά, τη γρουσουζιά και το κακό. Είναι το χρώμα του Κρόνου. ΄΄
Και πάνω που η Σκιά τελείωνε αυτή την εποικοδομητική διάλεξη, εμφανίστηκε μπροστά τους ένα τεράστιο χαμόγελο και πίσω του το κεφάλι του γάτου απ΄το Τσεσαϊρ. (1)
- Για που το βάλατε; ρώτησε επιτακτικά.
- Για τον Ήλιο, απάντησε ξαφνιασμένος ο Ζωτρά. Είμαστε ταξιδιώτες και πάμε στον Ήλιο, συμπλήρωσε. Μήπως ξέρεις που βγάζει ο δρόμος;
O γάτος τον αγνόησε.
- Και ποιο είναι το όνομα σου; ξαναρώτησε. Ή μάλλον καλύτερα πες μου το χρώμα σου, διόρθωσε ξαφνικά.
- Το χρώμα μου;
- Σίγουρα ξέρεις ότι έχεις κάποιο χρώμα.
- Καμία φορά μου λένε ότι κοκκινίζω, είπε συνεσταλμένα ο Ζωτρά. Αλλά όταν κάθομαι πολύ ώρα στον ήλιο μαυρίζω, πρόσθεσε.
- Δεν εννοώ αυτό, είπε θυμωμένος ο γάτος.
Έμεινε για λίγο σιωπηλός και ξανάπε πιο ήρεμα αυτή τη φορά.
- Αναμφίβολα δεν ξέρεις ότι οι άνεμοι έχουν χρώματα!
- Δεν το έχω προσέξει ποτέ.
Ο γάτος απ΄το Τσεσαϊρ έβηξε για να καθαρίσει η φωνή του και παίρνοντας το σοβαρό του ύφος άρχισε να λέει:
- Σύμφωνα με αρχαίες θεωρίες υπάρχουν 4ρεις άνεμοι και 8 υπάνεμοι, ο καθένας με το δικό του χρώμα. Ο ανατολικός άνεμος είναι βαθύ μαβί, ο νότιος άνεμος ένα λεπτό γυαλιστερό ασημί. Ο βοριάς είναι κατάμαυρος και ο δυτικός άνεμος γκριζοκίτρινος. Οι άνθρωποι την παλιά εποχή είχαν την ικανότητα να αντιλαμβάνονται τα χρώματα αυτά και μπορούσαν να περάσουν μια μέρα καθισμένοι ήσυχα σε μια βουνοπλαγιά να κοιτάζουν την ομορφιά των ανεμών, την άνοδο τους και την πτώση τους, και τις διάφορες αποχρώσεις τους, και τη μαγεία των γειτονικών ανεμών που ξετυλίγονταν σαν γιρλάντες σε γάμο. Ήταν καλύτερη απασχόληση απ΄το να διαβάζεις εφημερίδες. Οι υπάνεμοι έχουν χρώματα απερίγραπτης λεπτότητας, ένα κοκκινοκί-τρινο κάπου ανάμεσα στο ασημί και στο μωβ, ένα γκριζοπράσινο που συγ-γενεύει εξίσου με το μαύρο και με το καφέ. Τι θα μπορούσε να είναι πιο εξαίσιο από μια έξοχη ελαφρά νοτισμένη από μια βροχούλα κοκκινισμένη από την νοτιοδυτική αύρα!-- Εσύ μπορείς να τα δεις αυτά τα χρώματα; ρώτησε ο Ζωτρά.
- Όχι, απάντησε ο γάτος.
- Μα τότε γιατί με ρώτησες πιο είναι το χρώμα μου; Οι άνθρωποι πως παίρ-νουν τα χρώματα τους;
- Το χρώμα ενός ανθρώπου είναι το χρώμα του άνεμου που φυσάει όταν γεννιέται, απάντησε αργά ο γάτος.
- Το δικό σου χρώμα ποιο είναι;
- Ανοιχτό κίτρινο.
- Και τι νόημα έχει να ξέρεις το χρώμα σου ή να έχεις κάποιο χρώμα; συνέχισε να ρωτάει ο Ζωτρα.
- Έχει και παραέχει γιατί μπορείς να υπολογίσεις την διάρκεια της ζωής σου απ΄ αυτό. Κίτρινο σημαίνει μακροζωία και όσο πιο ανοιχτό είναι τόσο καλύτερα. Όσο βέβαια μεγαλώνεις το χρώμα σκουραίνει. Στη δική μου περί-πτωση είχα φτάσει σ΄ ένα ζωηρό κίτρινο στα δεκαπέντε μου. Τώρα που το χρώμα μου είναι ανοιχτό καφέ…ε..ναι…σωστά…τώρα το χρώμα μου είναι ανοιχτό καφέ.
- Δηλαδή εσύ τώρα που το χρώμα σου είναι ανοιχτό καφέ πόσο χρόνων είσαι; τον διέκοψε ο Ζωτρά.
- Είμαι… δεν καταλαβαίνω τι εννοείς ακριβώς…είπε ο γάτος λίγο συγχυσμένος, αλλά αν επιμένεις, απ΄ αυτή τη μεριά πας για τη χώρα των γάτων ενώ από εκείνη τη μεριά, κι έδειξε με το χέρι του την αντίθετη κατεύθυνση απ΄τη προηγούμενη φορά, πας οπωσδήποτε στη χώρα των γάτων. Και τώρα με συγχωρείς γιατί είμαι βιαστικός, συμπλήρωσε κι εξαφανίστηκε όπως είχε εμφανιστεί
- ΄΄Φαίνεται πως δεν του αρέσει να μιλάει για την ηλικία του΄΄ σκέφτηκε ο Ζωτρα και χαμογέλασε. (2)

Στη χώρα των Γάτων

΄΄Το αποψινό σόου δεν είναι από τα συνηθισμένα.
Όχι ότι θα μπορούσε να χαρακτηρίσει κανείς
κάποιο σόου μας σαν συνηθισμένο.
Α, όχι, αυτό ποτέ΄΄
Ρομπερτ Ρανκιν
΄΄Το χαρούμενο τέλος του κόσμου΄΄

To μεγάλο ρολόι του Γατομουσείου σήμανε 11. Ήταν ακριβώς η ώρα που ο Ζω-τρα και οι σύντροφοι του έφτασαν στην χώρα των γάτων ή πιο σωστά ΄΄Στην Ανεξάρτητη Δημοκρατία των Γάτων΄΄. Ήταν η πιο θορυβώδης δημοκρατία του κόσμου. Οι γάτες ή πιο σωστά οι χιλιάδες γάτες, έκαναν τόση φασαρία που οι ήχοι το ‘βαλαν στα πόδια τρομαγμένοι και σκόρπιζαν από δω και από κει μέσα στη πόλη. Τα ανθοδοχεία τρεμούλιαζαν στα περβάζια των παραθύρων, πούπουλα ξεχύνονταν από τα μαξιλάρια, τα σεντόνια σκίζονταν σε λουρίδες καθώς οι γάτοι έκαναν τσουλήθρα πάνω τους και οι κάδοι με το γάλα ήταν εστίες ζωηρών διαπραγματεύσεων, για το ποιος θα πιει πρώτος και περισσότερο. Σαν να είχε νύχια, η ηχορύπανση διέτρεχε όλη τη πόλη και έξυνε την ακοή και το ηλιόλουστο της μέρας.
Ο Ζωτρα για να γλιτώσει από το θόρυβο και τη φασαρία χώθηκε στο Γατομουσείο . (3) Hταν ένα τεράστιο πετρόχτιστο κτίριο, με μια ψηλή θολωτή στέγη, που δέσποζε μεγαλόπρεπα στο κέντρο της πόλης.
- Εδώ μπορείτε να δείτε τα πορτραίτα των πιο διάσημων γατών στη παγκόσμια γατοϊστορία, ακούστηκε μια φωνή να λέει. Μήπως θα επιθυμούσατε να σας ξεναγήσω;
Ο Ζωτρα γύρισε το κεφάλι του και είδε πάλι το γάτο απ΄το Τσεσάϊρ με το τεράστιο χαμόγελο του, να τον κοιτάζει….. να τον κοιτάζει χαμογελαστός.
- Δεν είναι εντυπωσιακό; συνέχισε ο γάτος.
Ο Ζωτρα έριξε μια μάτια στους πολυάριθμους πίνακες που κρέμονταν από τους τοίχους και είπε:
- Ποτέ δεν έχω μπει σε τόσο μεγάλο μουσείο. Αν επιμένεις να με ξεναγήσεις, σε πληροφορώ ότι με τρώει η περιέργεια. Είμαι όλος αυτιά.
- Ωραία, είπε ο γάτος. Ας αρχίσουμε από δω.
Αυτός είναι ο γάτος από τη φάρμα των ζώων. Διέπρεψε ως ο βασικός υπεύθυνος της επιτροπής εκπαίδευσης άγριων συντρόφων και ήταν ειδικός στην εξημέρωση σπουργιτιών.
Η τιγρέ γάτα με το μελί χρώμα και τις σκούρες γραμμώσεις είναι η Μαργκώ. Έγινε γνωστή γιατί χάρις σ΄ αυτήν μπόρεσε η πριγκίπισσα Ελένη, κόρη του βασιλιά Ουγκώ, να παντρευτεί τον Ρεϋμόν, κόμη του Αλμπιαλέρ. Στη συνέχεια ξεγέλασε τον πατέρα της και γέμισε με γάτες το Βασίλειο της Βε-σταντόριν.
Εδώ βλέπετε τον Βατάκα, το γάτο που λέει πάντα όχι, ακόμα και στον πα-ντοδύναμο σουλτάνο Σιρ-Ζαζ, που δεν ήξερε τι θα πει όχι, γιατί κανείς δεν τολμούσε να του πει όχι.
Ο γάτος απ΄το Τσεσάϊρ σταμάτησε για λίγο, γιατί ξεράθηκε ο λαιμός του απ΄ τη πολυλογία, και μέχρι να συνέλθει ο Ζωτρα πρόλαβε να παρατηρήσει για λίγο το Βατάκα. Ήταν ένας μεγαλόσωμος γάτος με πολύ καλή υγεία, με τριχωτά γκρι μπλε μάτια στο χρώμα του γυαλιστερού χαλκού και μεγάλα μουστάκια και μα-κριές φαβορίτες. Έδειχνε πολύ θαρραλέος γάτος.
Ο γάτος απ΄το Τσεσαϊρ συνήλθε και συνέχισε.
- Αυτός είναι ο Μαρτσέλο, ο γάτος της Τίνας και δεν μπορείς να τον ξεχωρίσεις από τη σκιά του.
Η γκρίζα ασημένια γάτα είναι η Βιτφέ, που ζούσε με τη μαντάμ Ανιες κι έκανε όλες τις δουλειές. Ήταν τόσο έξυπνη που έπεισε τον κακό Γκραπιγιόν ότι μπορεί να βρει χρυσάφι μες τ΄ αυγά κι αυτός τα έσπασε όλα.
Δίπλα βλέπουμε μόνο ουρές. Πρόκειται για τις γάτες του Κιλκένυ, που έφα-γαν η μια την άλλη μέχρι που έμειναν μόνο οι ουρές τους.
Ο γιαπωνέζος είναι ο Γιγκόρο και είναι ο μόνος που δεν λυπήθηκε για το θάνατο του Βούδα. Μιλάει άπταιστα γιαπωνέζικα.
Ο άγγλος είναι ο Όστβαλντ ο επονομαζόμενος και γάτος του μύλου. Είναι φημισμένος για την εξυπνάδα του και τις μαγικές του ικανότητες.
Ο ρώσος που καπνίζει είναι ο Μπεγκεμότ, πολύ γνωστός για τις σκανδαλιές του. Εκτός από το κάπνισμα, τρώει και με μαχαιροπήρουνα, παίζει σκάκι, μπορεί να εξαφανίζεται και να μικραίνει όποτε θέλει και μαζί με τους Μαιτρ Βολαντ, Αζαρέλο, Κοκοβιόβ και την Γκέλα κάνανε, το 1930, άνω κάτω τη Μόσχα.
Δίπλα είναι ο Σταχτόγατος απ΄τη Σκωτία. Καβάλησε μια βροντή και σκότωσε το φοβερό δράκο που έτρωγε εφτά κοπέλες κάθε Σάββατο βράδυ και μετά παντρεύτηκε την Τρισεύγενη και κέρδισε το πιο τρομερό σπαθί , που το λένε Σιδεροφάγο.
Αυτός ο μαύρος γάτος είναι ο γάτος του Ντικ Ουϊττιγκτον, ο ικανότερος κυνηγός ποντικών. Σκεφτείτε ότι όταν τον πούλησε το αφεντικό του στο Βασιλιά της Αφρικής, πήρε τόσα λεφτά που έγινε Λόρδος και Δήμαρχος του Λονδίνου…
- Πεινάς; ρώτησε ξαφνικά τον Ζωτρα.
Και πριν προλάβει ο τελευταίος να απαντήσει ο Γάτος απ΄το Τσεσαϊρ πρόσθεσε.
- Είναι η ώρα της πείνας, κι εγώ πεινάω. Αν δεν πεινούσα θα πέθαινα της πείνας. Πάμε να φάμε και συνεχίζουμε μετά.
Έτσι πετάχτηκαν στο κοντινότερο γαφενείο. Ο γάτος απ΄το Τσεσαϊρ παρήγγειλε ένα σάντουιτς με καπνιστό ποντικό φιλέτο, τραγανές τηγανιτές κατσαρίδες και βιταμινούχες κροκέτες εισαγωγής, ενώ ο Ζωτρα πήρε μόνο ένα ποτήρι γάλα. Από τη βιτρίνα του γαφενείου χάζευαν την τρελή κίνηση στους δρόμους. Ο Ζω-τρα αναγνώρισε μερικές γνωστές και θορυβώδεις γάτες, όπως τον Τομ που με φωνές κυνηγούσε τον Τζέρι, και τον Συλβεστερ που δεν άφηνε τίποτα όρθιο προκειμένου να γραπώσει τον Τουϊτι. Υπήρχαν και φρόνιμοι γάτοι, όπως: ο αρχιτεμπέλης Γκαρφιλντ, που περνούσε όλη τη μέρα του καθισμένος στο γαφε-νείο και για να μην τον διώξει ο μαγαζάτορας παρήγγειλε μια μεγάλη μερίδα ήλιου, ο ορφανός Ολιβερ, μοναχικός γάτος που του άρεσε να περπατάει μόνος και δεν άφηνε μέρος απάτητο, ο Πους ο πιο ηλικιωμένος γάτος του κόσμου, ήταν 36 χρόνων και πολύ γέρος για να κάνει φασαρία και η γάτα Αστροναύτης που ήταν ήσυχη επειδή δεν ήταν εκεί. Έλειπε με τον Χάνς Πφάαλ στο φεγγάρι.
- Δεν νομίζω ότι προλαβαίνουμε να γυρίσουμε στο μουσείο, είπε αφού τελείωσε το φαγητό του ο γάτος. Θα μπορούσαμε όμως να κάνουμε μια βόλτα στα μαγαζιά και αργότερα να πάμε στο θέατρο, στο σινεμά ή στο Μέγαρο Μουσικής.
Ο Ζωτρα δέχτηκε την πρόταση και σε λίγο βρέθηκαν στο Γάτοσέντερ, ένα με-γάλο εμπορικό κέντρο, με αίθουσες κιν/φου και θεάτρου, εστιατόρια και ένα μεγάλο πολυγατομάρκετ όπου κανείς μπορούσε να αγοράσει CD και βιβλία.
Στο τμήμα των CD φιγουράριζαν τα σουξέ της εποχής, ΄΄Νιάου νιάου βρε γατούλα΄΄ (4), ΄΄Ο γάτος κι ο ξιφιός΄΄ (5), ΄΄Είναι γάτα ο κοντός με τη γραβάτα΄΄ (6), ΄΄Η γάτα και τ΄ αηδόνι΄΄(7) , κλπ ενώ στο τμήμα βιβλίων υπήρχαν απλωμένα τα μπεστ σελερ ΄΄Η φωλιά της γάτας΄΄(8) , ΄΄Πιάνο στο σπίτι της γάτας΄΄ (9), ΄΄Το κεφάλι της γάτας΄΄ (10), ΄΄Το μάτι της γάτας΄΄ (11), και το καταπληκτικό αστυνομικό μυθιστόρημα ΄΄Δεν αξίζει να κλαίμε πάνω απ΄το χυμένο γάλα΄΄ (12).
- Αυτό πρέπει να το αγοράσετε, τους είπε ο βιβλιογατοπώλης, έχει γίνει Πήτερ σέλερς.
Στον κιν/φο έπαιζε τα έργα ΄΄Αριστόγατες΄΄ και ΄΄Ένας γάτος μια μέρα΄΄ ενώ στο θέατρο το έργο ΄΄Η Λυσσασμένη γάτα΄΄.
- Αν δεν έχετε κάνει ορό κατά της λύσσας δεν μπορείτε να περάσετε τους είπε ο θεατρογατώνης.
Τελικά αποφάσισαν να πάνε στο Μέγαρο Μουσικής για να παρακολουθήσουν το μιούζικαλ ΄΄Cats΄΄. Η αίθουσα ήταν υπέρ πολυτελής, με αναπαυτικά βελού-δινα καθίσματα χρώματος βυσσινή, όπως και όλα τα υπόλοιπα άλλωστε, οι κουρτίνες, η αυλαία κλπ. Μεγάλοι πολυέλαιοι κρέμονταν από την οροφή, που ήταν όλη σκαλισμένη από τον μεγάλο γλύπτη και ποιητή Αλφονσο Γάτο, με εξώγλυφα σκαλίσματα και εντυπωσιακά χρώματα που αναπαριστούσαν τα με-γάλα κατορθώματα των αρχαίων γάτων στις γνωστές πια σε όλους ΄΄Γατομαχίες.΄΄ Η παράσταση θα άρχιζε σ΄ ένα τέταρτο και ο γάτος απ΄το Τσεσαϊρ επωφελήθηκε για να κάνει ακόμα μερικές συστάσεις στο Ζωτρα.
- Δεν ξέρω αν έχεις δει ποτέ από κοντά τον Παπουτσωμένο γάτο. Είναι αυτός εκεί στο πρώτο θεωρείο, με τις ψηλές σκαλιστές μπότες, τη φαρδιά ζώνη και το καπέλο με τα πολύχρωμα φτερά. Σήμερα συνοδεύει τη λευκή γάτα της Κόμισσας ντ΄Ολνουα. Στο διπλανό θεωρείο κάθεται ο γνωστός αλγερινός ντετέκτιβ, Κουσκουσέ, με τη Μόνα Γάτα της Ζαλοφσκα.
Το επόμενο θεωρείο είναι πάντα κρατημένο για τη γατοκυρία Νταστυ, από το Μποναμ της Αμερικής με τα 419 γατάκια της, και για την Τάρα Αντιγόνη από την Βιρμανία με τα δεκαεννιάδυμα γατάκια της. Είναι ειδικά διαμορ-φωμένο για να μην ξεφεύγουν τα γατάκια και χάνονται.
Στη πλατειά βλέπουμε, πάντα από δεξιά προς αριστερά, το Ζορρό, δάσκαλο αγγλικών στα ποντίκια, τον κουφό Ζαχαρία, το αθυρόστομο Φριτς, τον κο-σμηματοπώλη Πιπ-πιπ, τον καθηγητή και ειδικό γατολόγο Βασκα, τον Φίνο που είναι ,με συγχωρείς που το λέω, παντελώς ηλίθιος, το γατάκι με τη λιο-νταρίσια καρδιά, τη Μήτσοι, τη γάτα του Ντόναλντ, τον Καπετάν γάτο, τον Άγριο του Πικάσο, τον Μαύρο γάτο του Πόε, την Ποπ γάτα του Γουόρχωλ …….
Ξαφνικά ακούστηκαν χειροκροτήματα και επευφημίες από το γεμάτο θέατρο. Γύρισαν τότε να δουν το γάτο που χαιρετούσε το πλήθος.
- Αυτός είναι ο δήμαρχος Πεσκατο που έσωσε το χωριό Βαλντόρο διώχνοντας τον υπουργό Μαλοκιο που ήθελε να φτιάξει αστυνομία και…….
- Αχα! τον διέκοψε γελώντας ο Ζωτρα. Τώρα κατάλαβα γιατί παντού γίνετε χαμός. Επειδή δεν έχετε αστυνομία να βάλει τάξη.
Ο γάτος απ΄το Τσεσαϊρ τον κοίταξε ειρωνικά, και με το μεγαλύτερο χαμόγελο του, δήλωσε.
- Αγαπητέ μου φίλε ξέρω πολλές χώρες με αστυνομία. Δυστυχώς όμως δεν ξέρω καμία χώρα με τάξη.
Τότε τα Φώτα έσβησαν και η μεγάλη αυλαία άνοιξε αποκαλύπτοντας ένα….. Δεν υπήρχε σκηνή. Η Αυλαία ήταν σαν μπαλκονόπορτα σε ισόγειο. Όλοι έβλε-παν έξω την πόλη. Πιο σωστά, έβλεπαν ένα μέρος της πόλης. Έβλεπαν σένα δρόμο με χαμηλά εξοχικά σπιτάκια. Βέβαια κανείς δεν έδειξε να ενοχλείται. Ο μεγάλος μαέστρος Νικόλα σήκωσε το περίφημο βιολί του με τις χρυσές χορδές κι ακούμπησε επάνω το ελαφρύ σαν ηλιαχτίδα δοξάρι. Ο φλαουτίστας απ΄το Χάμελιν έφερε κοντά στα χείλη του τον μαγεμένο Αυλό και ο βαρύτονος γάτος του Πήτερ Γκνα, έστριψε τα μεγάλα σαν του Κάιζερ μουστάκια του και άνοιξε διάπλατα το στόμα του. Τότε για πρώτη φορά έγινε ησυχία. Δεν ακουγόταν ού-τε μια αναπνοή. Από το βάθος του δρόμου εμφανίστηκε η εξαίσια χορεύτρια Κατγούμαν, και με το σώμα της άρχισε ν΄ ακροβατεί πάνω στους μαγευτικούς ήχους του βιολιού και του φλάουτου και να παίζει κυνηγητό με την εξίσου υπέροχη φωνή του βαρύτονου .
Η παράσταση ήταν τόσο ωραία που μέχρι κι ο Ήλιος κατακόκκινος από την συγκίνηση κατέβηκε αθόρυβα χαμηλά για ν΄ ακούσει. Εκείνη την ώρα μπορού-σε κανείς ν΄ ανέβει πάνω σε μια καρέκλα και να τον αγγίξει με το δάχτυλο.
Ο Ζωτρά χαιρέτησε το φίλο του τον γάτο απ΄το Τσεσαϊρ και μαζί με την Σκιά του απομακρύνθηκαν με το ποδήλατο αγκαλιασμένοι. Πίσω τους έτρεχε η νύχτα διακριτικά για να τους προλάβει. Μια ώρα αργότερα πήρε το θάρρος να τους πλησιάσει και τότε όλα έγιναν κατασκότεινα εκτός από ένα φωτεινό κύκλο, την Σελήνη, όπου θρονιάστηκε ένα μεγάλο φιλί αποχαιρετισμού από το γάτο του Τσεσαϊρ, μεγάλο όσο και το τεράστιο χαμόγελο του.

ΣΗΜ:
(1) Από το βιβλίο ΄΄Η Αλίκη στην χώρα των θαυμάτων΄΄.
(2) Ο τελευταίος διάλογος είναι διασκευή ενός διαλόγου από το βιβλίο ΄΄Ο Τρίτος Αστυνόμος΄΄ του Φλαν Ο΄Μπραϊαν.
(3) To μοναδικό Γατομουσείο που υπάρχει στον κόσμο βρίσκεται στο Ριχεν της Ελβετίας.
Η περιγραφή που ακολουθεί είναι φανταστική.
(4) Τραγουδάει η Αλίκη Γατουλακη
(5) Δημοτικό
(6) Τραγούδι που έγραψε ο Γαρβελας
(7) Σύνθεση του Ιάκωβου Γατουνελη
(8) του Κουρτ Βονεγκατ
(9) του Μηντ Λου-Λιουϊς
(10) του Βασίλη Γαλεξακη
(11) του Στεφεν Κινγκ
(12) του Μπορις Γατιαν